Uszkodzenie stożka rotatorów

Jest to najczęstsza przyczyna dysfunkcji barku u osób w starszym wieku, schorzenie to w jakimś stopniu dotyka aż co czwartą osobę. Do osłabienia stożka a w konsekwencji jego przerwania zawsze dochodzi na podłożu przeciążeń i mikrourazów (powodują one zwyrodnienie niedokrwionego odcinka stożka). Jak wspomniano, do większości uszkodzeń stożka dochodzi u osób starszych na podłożu tzw. Strefy krytycznej stożka. W następstwie tego m. ramienny zamiast obracać ramię wobec ustalonej w panewce głowy kości ramieniowej, pociąga tę ostatnią ku górze w tzw. górny staw ramienny. Do uszkodzenia może dojść zatem nagle – zwłaszcza u osób aktywnych fizycznie, sportowców (ostry ból, wskutek nagłego przeciążenia), lub może ono postępować powoli (j.w.). Jest to charakterystyczne schorzenie dla osób uprawiających dyscypliny sportowe, przy których ręce pracują w tzw.  ułożeniu overhand (siatkarzy, piłkarzy ręcznych, koszykarzy, oszczepników czy tenisistów).

Objawami tegoż schorzenia mogą być nasilony ból w trakcie ruchu, oraz nierzadko występujący samoistnie w nocy. Niekiedy miejsce bolesne można wyczuć w okolicy przyczepu mięśnia ramiennego. Problem bólowy może stworzyć odwodzenie czynne ramienia (jednak jest ono możliwe biernie – z pomocą drugiej ręki, lub innej osoby). W trakcie odwodzenia może pojawić się silny skurcz mięśnia naramiennego.

Konsekwencją uszkodzenia stożka rotatorów może być asymetria barku, ograniczenie ruchów w stawie, utrudnienie odwodzenia ramienia – w różnym stopniu – zależnym od stopnia uszkodzenia stożka, tkliwość ramienia.