Zespół zamrożonego barku

Zespół zamrożonego barku jest to ograniczenie ruchomości stawu barkowego, przebiegające z pierwotnym, bardzo nasilonym odczuciem bólu. Nazwa ta jest często używana do określenia do innego rodzaju bólu, przebiegającego z ograniczeniem ruchomości.

Przyczyny zamrożonego barku?

W wyróżniamy kilka  fundamentalnych  przyczyn zamrożonego barku:

• Wysoki poziom nagromadzonych produktów przemiany materii, często związków toksycznych we krwi. Nagromadzenie tych substancji w okolicy stawu barkowego i okolicznych mięśni blokuje normalną cyrkulacje krwi i w konsekwencji prowadzi do powstania bólu w tej okolicy i zmniejszenia ruchomości w stawie barkowym.

Do tego stanu rzeczy prowadzą:

-nadczynność tarczycy

-cukrzyca typu I i II ( zwłaszcza u ludzi młodych)

-zaburzenia układu krążenia.

• Zapalenie torebki stawowej. Torebka stawu barkowego zawiera więzadła, które utrzymują elementy kostne stawu w odpowiednim ułożeniu względem siebie i kontrolują ruch w stawie. Podczas zapalenia torebki stawowej zmniejsza się zdolność do swobodnego ruchu wewnątrz stawu. Z tego powodu zamrożony bark jest nazywany sklejającym zapaleniem torebki stawowej.

Przyczyny prowadzące do tej sytuacji to np.:

-złamania i inne urazy w obrębie stawu barkowego i obręczy barkowej

-operacje chirurgiczne

-dyskopatia szyjna ( tzw. zespół szyjno-barkowy)

-zwyrodnienia stawu barkowego.

• Zapalenie ścięgien mięśni mających swój przyczep do guzka większego kości ramiennej, zapalenie tzw. stożka rotatorów.
• Zapalenie kaletki podbarkowej
• Blizny.
• Odkładanie złogów wapniowych w ścięgnach i kaletce podbarkowej.
• Przyczyny hormonalne- choroba częściej występuje u kobiet w okresie menopauzy – ale dlaczego dotyczy również mężczyzn?
• Genetyczne – badania wykazały występowanie  objawów choroby u bliźniaków  w tym samym czasie
• Przyczyny autoimmunologiczne- istnieje teoria, że występuje reakcja na uszkodzenie ścięgna w okolicy barku, w efekcie której organizm postrzega je jako obce i uruchamia mechanizmy obronne.
• Przyczyny ortostatyczne – związane z przygarbioną postawą ciała, co powoduje skrócenie co najmniej jednego z więzadeł barku, zaburzając jego funkcjonalność.

Ryzyko zamrożonego bolesnego barku.

• starzenie się organizmu,
• wady postawy,
• powtarzanie cykliczne określonych ruchów podczas specyficznej pracy,
• urazy,
• unieruchomienie po urazach, np. po złamaniu obojczyka kości ramiennej lub przedramienia,
• po operacjach barku i mastektomii.

Przebieg choroby barku?

1. Faza zamrażania – występuje bardzo duży bół,
2. Faza zamrożenia – ból się zmniejsza, występuje dokuczliwe usztywnienie stawu.
3. Faza rozmrażania – stopniowy powrót do zdrowia w ciągu kolejnych 12-36 miesięcy.

Objawy zamrożonego barku.

• Ból barku może być przerażający dla pacjenta. Znam pacjentów, którzy w werbalnej 10 stopniowej skali bólu osiągali 10.
• Nasilenie bólu występuje w nocy – podczas odpoczynku, gdy nie ruszasz ręką, dochodzi do nabrzmiewania uszkodzonych struktur, obrzęk nasila się..
• W ciągu dnia pojawiają się ostre, przeszywające  bóle, trwające około 40 sekund w przedniej części ramienia oraz w górnej, zewnętrznej jego części.
• Ból pojawia się podczas sięgania do tylnej kieszeni spodni, przy szczotkowaniu włosów, przy zapinaniu biustonosza.
• Ruchy czynne i bierne są sztywne.
• Pojawia się niezdolność do prowadzenia pojazdów.
• Pogłębiające się trudności w wykonywaniu czynności dnia codziennego.
• W miarę upływu czasu narasta ograniczenie ruchomości lub sztywność. Ramię staje się sztywne w ciągu 48 godz. Do 4 tyg. Od odczucia pierwszego bólu.

Nie można podać ręki znajomemu na powitanie. Wiele osób jest zmuszonych do przebywania na długotrwałym zwolnieniu lekarskim lub do rezygnacji z pracy, z powodu bólu i sztywności stawu. Ma to wpływ na psychiczną stronę życia, w wyniku czego pacjenci są zdenerwowani i przygnębieni.

Leczenie tradycyjne bolesnego barku

• Fizjoterapia- ćwiczenia poprawiające i utrzymujące zakres ruchu, zwłaszcza w fazie zamrażania i fazie zamrożonej.
• Terapia manualna i zabiegi osteopatyczne
• Iniekcje sterydowe – podanie kortykosteroidów -  środków przeciwzapalnych do przestrzeni pomiędzy wyrostkiem barkowym łopatki a głową kości ramiennej do kaletki podbarkowej lub do stawu barkowego. Powtarzalność iniekcji i ich częstotliwość zależna od decyzji lekarza. Ma istotne znaczenie we wstępnej fazie choroby.
• Fizykoterapia –jako terapia przeciwbólowa.
• Fizjoterapia- ćwiczenia poprawiające i utrzymujące zakres ruchu, zwłaszcza w fazie zamrażania i fazie zamrożonej.
• Manipulacja po znieczuleniu – metoda stosowana w wielu krajach Europy w fazie zamrożenia po upływie min. 6 miesięcy. Manipulacja wykonana jest w stanie znieczulenia ogólnego a potem poparta kilkumiesięczną fizjoterapią. Jest to metoda inwazyjna, najczęstsze powikłania to złamania i zwichnięcia kości ramiennej, stany zapalne stożka rotatorów, porażenia nerwów, zwłaszcza promieniowego. W Polsce Rzadko stosowana.